Suzana P.
Božić je jedan od najradosnijih hrišćanskih praznika, jer simbolizuje dolazak Sina Božijeg na Zemlju. Pored Uskrsa predstavlja jedan od najvažnijih praznika u hrišćanskoj religiji.
Vernici koji vreme računaju po gregorijanskom kalendaru danas u Srbiji i širom sveta proslavljaju rođenje Hristovo – Božić. Prema predanju Isus Hrist je rođen 25. decembra u Vitlajemskoj pećini pa se ovaj datum, uz razlike u kalendarima, poštuje u celom hrišćanskom svetu.
Većina ljudi i dalje misli da je pitanje različitih datuma proslave Božića teološko pitanje, ali nije tako, ovo je čisto astronomsko, kalendarsko pitanje. Crkve koje vreme računaju po gregorijanskom kalendaru Božić proslavljaju danas, 25. decembra, dok po julijanskom kalendaru Božić pada 13 dana kasnije, pa crkve koje vreme računaju po julijanskom kalendaru, Božić slave 7. januara.
Katolička crkva je u ponoć između Badnjeg dana (24. decembra) i Božića (25. decembra) služila svetu misu koja se zove ponoćka. To je služba koju upražnjava samo Rimokatolička crkva. Svečana misa, privlači veliki broj vernika rimokatoličke crkve i u Srbiji. Pevaju se crkvene i stare narodne pesme i stvara se atmosfera radosti.
U svim hrišćanskim crkvama, na Badnje veče i Božić, čitaju se delovi Jevanđelja o rođenju Spasitelja i događaj u Vitlajemu koji je promenio istoriju čovečanstva.
Na Badnje veče i Božić katolički vernici dolaze na poklon jaslama Bogomladenca koja se tradicionalno improvizuju u svim hramovima. Ovaj običaj je sećanje na poklonjenje tri mudraca sa Istoka koji su, prema predanju, stigli u Vitlejem prateći najsjajniju zvezdu koja se zaustavila tačno iznad pećine rođenja. Putovanje mudraca sa istoka trajalo je 40 dana pa toliko traje i božićni hrišćanski post koji se završava sa početkom praznovanja Božića.
Post uoči praznika je karakterističan i za katolike i za pravoslavne, ali teolozi kažu da katolici nisu toliko striktni u postu hrane kao pravoslavni, već da njihova crkva više apeluje na duhovnu dimenziju – duhovnu (samo)obnovu i pomoć svima koji su u nevolji.
Simboli proslave Božića kod rimokatolika su jasle u kojima je Hrist rođen, jelka kao večno zeleno drvo i adventni venac.
Običaj da se u crkve postave jasle, sa figurama koje dočaravaju siromašne uslove staje u kojoj je Hrist rođen, potiče iz 13. veka. Takve jasle u svojim domovima danas imaju i vernici.
U kućama vernika rimokatoličke crkve venac- advent je ispleten od slame i borovih grančica, ukrašen purpurnim vrpcama i ima četiri crvene sveće, zbog četiri nedelje posta, koje se pale jedna po jedna, svake nedelje uoči Božića.
Tipičan simbol adventa je venac sa 4 sveće. U Skandinaviji sredinom zime pale svećice složene u krug pored kojih se mole, ali pravu istoriju adventnog venca započeo je Johann Henrich Vichern, evangelički teolog iz Hamburga, koji se brinuo o napuštenoj deci iz sirotišta.
U nastojanju da deci približi ovo posebno vreme pred Božić, 1838. godine napravio je drveni venac sa 23 sveće, od kojih su četiri bile najjači simboli – Adventne nedelje. Na kraju je i katolička crkva zvanično prihvatila ovaj simbol i odredila boju sveća koje će koristiti – 3 ljubičaste i jednu ružičastu.
Danas možemo slične, čak i dekorativnije vence, kupiti u prodavnicama, cvećarama ili ih možemo sami napraviti. Osnova mogu biti zimzelene grančice, koje će zamirisati u našoj kući, a mogu se dodatno ukrasiti orasima, šišarkama, lišćem, osušenim kolutovima citrusa, mašnama i trakama različitih boja po sopstvenom ukusu.
Božić predstavlja praznik mira i ljubavi i čestitamo svima koji danas slave rođenje Hristovo.
Kako je svaki praznik, kao i svaki dan uopšte, najlepše provesti u miru, sreći i blagostanju, u krugu porodice i prijatelja, želimo vam da tako provedete i ovaj današnji dan.
